jueves, 5 de marzo de 2009

Se acabaron las vacaciones


Nos volvemos a mudar. Ya tenemos la otra casa arregladita para volver a recibiros a todos y todas.

¡ Nos vemos en nuestra vivienda habitual!

Besos per tutti.

martes, 3 de marzo de 2009

lunes, 2 de marzo de 2009

Vespalacón per tutti (¿a que me acabo comprando una Vespa?...)

............................
.
.
Bueno, como ya podéis deducir por el título el hacedor de este artículo es Vespadicto. Mirad qué gracia tiene la criatura contando cosas.


TARXETA DE CRÉDITOS:

1. O galán é Fran Campos, compañeiro de Radio Estrada, actor de teatro, monologuista... un crack: www.padremerino.blogspot.com

2. Guión, dirección e montaxe... eu mesmo jeje

3. Cámara e producción... Lucia, a asturiana.

Gravouse este sábado pasado. Entre as 16:30 e as 17:45. A derbi é a miña primeira moto e está grabado en Troáns, Cuntis.

Sinopse: un friki moi friki, está preparando a súa moto para asistir ó Vespalacón. Como únicamente se pode ir montado nunha vespa ou lambretta, disfrazou a súa derbi variant con dúas aletas e un manillar de Vespa. O millor de todo: el cree que efectivamente, agora é unha vespa.

El que las hace las paga


Pregunté como para mi adentros, sin ánimo de obtener respueta de nadie: "¿pero esto qué es?" y el hombre que sorteaba -como yo- los trozos de asfalto levantado para poder avanzar me dijo "é culpa do alcalde". "Pois xa sabe, hoxe non lle vote, ¿de qué partido é?" ."É socialista", me respondió el hombre.
Una pena.

domingo, 1 de marzo de 2009

Zona de besadores



Leído en Diario del aire, vía Libro de Notas.

Estación de Warrington Bank Quay, condado de Cheshire (¿Os suena?), noroeste de Inglaterra.
Las autoridades ferroviarias ven como un obstáculo, para la salida de los trenes, los besamientos e, imagino, demás efusiones, entre parejas que se despiden en los andenes. Las autoridades, para poner remedio a tanto descontrol, han puesto a disposición de los besadores, unos espacios específicos en donde puedan explayarse, sin pasarse y sin molestar. Apartados como fumadores apestados.
Supongo que será el último lugar en el mundo en donde sonreír sea una molestia y se habiliten espacios para su práctica.